Author :
Abstract
Çevrim içi öğrenme, öğrencilerin uygun zaman ve mekânlarda eğitmenleri ve diğer öğrencilerle iletişim içinde olduğu eş zamanlı ortamda bir araya geldiği “internet üzerinden yapılan öğrenme” anlamına gelir Singh ve Thurman (2019). Küreselleşen dünyamızda dijital çağda birçok resmî kurum ve eğitim kurumları kendi geleneksel hallerini bir sanal ortama transfer etme sürecine başlamıştır bu durumla beraber öğrenme geleneksel sınıf ortamının dışına çıkmış ve internet üzerindeki yerini edinmiştir (Aldhafeeri ve Khan, 2016). Gelişimde ailenin yanı sıra yaşanılan toplumun da etkisi oldukça büyüktür. Toplumun hiçbir kesimini ayırt etmeden etkisi altına alan salgın hastalıklar gelişim
üzerinde de önemli etkiler ve kalıntılar bırakabilmektedir (Şahin ve Sipahioğlu, 2002). Meydana gelen doğal afetler ve salgın hastalıklar sağlığı etkilediği kadar aynı düzeyde psikolojik, fizyolojik ve gelişim üzerinde de önemli kalıcı hasarlar bırakabilmektedir. Her salgın hastalıkta olduğu gibi Covid-19 salgını hastalığında da alınan önlemlerden bazıları, iş yerlerinin kapatılması, okul vb. kurumların online eğitim üzerinden devam etmeleri, bireylerin evde karantina uygulamaları başlamıştır. Bu durum ise ailede iş ya da gelir kaybına ya da çocukların özgürce yaptıkları gelişim görevlerini yapamamalarına nedenm olmuştur (Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı, 2020). Yapılan araştırmada nicel yöntem
tekniklerinden yararlanılmıştır. İnternet ortamı üzerinden, İzmir ilinde yaşayan ve çocukları anaokulu, ilkokul ortaokul ve lise düzeyinde okuyan 483 ebeveyne, 17 soru içeren bir online anket yoluyla mCovid-19 döneminde yapılan online eğitim üzerindeki tutum ve görüşlerini belirtmeleri istenmiştir. Araştırmanın temeli aile üyelerinin, ebeveynlerin çevrim içi öğrenim gözlemine dayalıdır ve yanıtlar da bu doğrultuda verilmiştir. Elde edilen verilerle çevrim içi eğitimin, aile içi ilişkilerle birlikte çocuğun özel hayatını da etkilediğini yönünde görüşlerini ortaya sunmuşlardır. Ebeveynlerin büyük bir kısmı çevrim içi eğitim aleyhinde fikirlerini belirtmiş bunun ile beraber büyük bir çoğunluk ise çevrim içi eğitimi etkili bulmadığı görüşünü iletmiştir hatta çevrim içi eğitim dolayısı ile ev içerisinde çeşitli ekonomik ve aile içi iletişimsel problemler yaşadıklarını belirtmişlerdir
Keywords
Abstract
Online learning means "distance learning" where students meet in a simultaneous environment where they communicate with instructors and other students at appropriate times and locations, Singh and Thurman (2019). In our globalized world, many official institutions and educational institutions have started the process of transferring their traditional forms to a virtual environment in the digital age, with which learning has moved out of the traditional classroom environment and gained its place on the internet (Aldhafeeri and Khan, 2016). The impact of the family as well as the society experienced in development is quite large. Epidemics that affect any segment of society indiscriminately can also have significant effects and remnants on development (Şahin and Sipahioglu, 2002). Natural disasters and epidemics that can occur in society can cause significant lasting damage to psychological, physiological and development at the same level as it affects health. Some of the measures taken in the covid-19 pandemic disease, the closure of workplaces, the continuation of schools and institutions through online education, the quarantine practices of individuals at home have started. This resulted in the loss of work or income in the family or the inability of children to perform their free developmental duties (Ministry of Health of the Republic of Turkey, 2020). Quantitative method techniques were used
in the research. Over the internet, 483 parents living in Izmir and whose children are in kindergarten, elementary school and high school level were asked to express their attitudes and opinions on online education during the Covid-19 period through an online questionnaire containing 17 questions. The basis of the research is based on online learning observation of family members and parents, and responses are given accordingly. With the data obtained, they have expressed their opinion that online education affects the child's private life as well as domestic relations. The majority of parents expressed their opinions against online education, and the vast majority expressed the view that online education was not effective and even stated that they had various economic and domestic communication problems at home due to online education.
Keywords
- Aldhafeeri, F.M. ve Khan, B.H. (2016). Teachers’ and students’ views on E-Learning readiness in Kuwait’s secondary public schools. Journal of Educational Technology Systems, 45(2), 202
- Arıkan, K. ve Aydoğan, G. (2001). Konsültasyon- liyezon psikiyatrisinde depresyon tanısı ve ayırıcı tanısı. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi, 5(4), 5-11.
- Ceyhan, E. (2011). Eğitim Psikolojisi. Gürhan Can (Ed.), Anadolu Üniversitesi:2241, Açıköğretim Fakültesi Yayınları:1240. Eskişehir.
- Chen, R. T.-H. (2010). Knowledge and knowers in online learning: Investigating the effects of online flexible learning on student sojourners. (Doctoral Dissertation). University of Wollongong, NSW, Australia
- Dottrens, R., Parigi, M. G. ve Domenico, I. (1981). Metodo globale e scrittura script. La Nuova Italia, Florence.
- Erdogan, N. I., Johnson, J. E., Dong, P. I. ve Qiu, Z. (2019). Do parents prefer digital play? Examination of parental preferences and beliefs in four nations. Early Childhood Education Journal, 47(2), 131-142.
- Khurana, C. (2016). Exploring the role of multimedia in enhancing social presence in an asynchronous online course. (Doctoral dissertation). Rutgers University-Graduate SchoolNew Brunswick.
- Lepicnik-Vodopivec, J. ve Samec, P. (2013). Communication technology in the home environment of four-year-old children (Slovenia). Comunicar: Revista Científica de Comunicación y Educación, 20(40), 119-126.
- Livingstone, S., Mascheroni, G., ve Dreier, M. (2015). How parents of young children manage digital devices at home: The role of income, education and parental style. Retrieved from London, LSE.
- Mikelic Preradovic N., Lesin G. ve Sagud M. (2016) Investigating parents’ attitudes towards digital technology use in early childhood: A case study from Croatia. Informatics in Education, 15(1), 127-146.
- Mollo, S, (1970), L'öcole dans la sociötâ, Dunod, Paris.
- Okan, N. (2020). Pandemi sürecinde yapılan online derslerin verimliliğinin incelenmesi ve yüz yüze yapılan derslerle karşılaştırmasının yapılması. Uluslararası Covid-19 Kongresi: Eğitimde Yeni Normlar, Artvin.
- O’Doherty, D., Dromey, M., Lougheed, J., Hannigan, A., Last, J. ve McGrath, D. (2018). Barriers and solutions to online learning in medical education–an integrative review. BMC medical
- Özdoğan, A. Ç. ve Berkant, H. G. (2020). Covid-19 pandemi dönemindeki uzaktan eğitime ilişkin paydaş görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 13-43.
- Piaget, J. (1969). Psychologie et Pédagogie, Éditions Denoël, folio essais, Gallimard
- Plowman, L., McPake, J. ve Stephen, C. (2012). Extending opportunities for learning: the role of digital media in early education. In Contemporary debates in childhood education and development (pp. 109-118). Routledge.
- Porter, W., Graham, C., Bodily, R. ve Sandberg, D. (2016). A qualitative analysis of institutional drivers and barriers to blended learning adoption in higher education. The Internet and Higher Education, 28, 17-27. doi: 10.1016/j.iheduc.2015.0.
- Santrock, J. W. (2009). Life-span development. Boston, MA: McGraw-Hill.
- Sharkins, K. A., Newton, A. B., Albaiz, N. E. A. ve Ernest, J. M. (2016). Preschool children’s exposure to media, technology, and screen time: Perspectives of caregivers from three early childcare settings. Early Childhood Education Journal,
- Singh, V. ve Thurman, A. (2019). How many ways can we define online learning? A systematic literature review of definitions of online learning (1988-2018). American Journal of Distance Education,
- UNESCO. (2020). COVID-19 educational disruption and response.
