Author :
Abstract
Çalışmanın amacı Almanya´da yaşamını sürdüren göçmenlerin ana dili öğretimine dair izledikleri dil öğretimi yaklaşımları ve bu alana yönelik gerçekleştirilen çalışmaları ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda, Almanya´ya göç veren devletlerin ana diline yönelik yapmış oldukları çalışmalar ve bunların karşılaştırılması resmedilmeye çalışılacaktır. Bu kapsamda çalışmada Türklerin, Yunanların ve İtalyanların öğretmen atamaları, öğretim materyalleri, öğretim programları ve bu alana dair oluşturulan e-platformları incelenmiştir. Bu doğrultuda araştırmadaki veriler nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yoluyla elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda yurt dışında bu dersi okutmak için atanan öğretmenlerden alanda uzmanlık aranmadığı saptanmıştır. Yine elde edilen bulgulara göre Millî Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan yurt dışındaki ana dili öğretimine yönelik öğretim programlarının ve ders kitaplarının geliştirildiği tespit edilmiştir. Ancak “Türkçe ve Türk Kültürü” dersi için kullanılan kitapların yurt dışında ikamet eden çocukların dil düzeyine uygun olmadığı ve İtalyanca öğretiminde bazı kitapların hem ana dili öğretiminde hem de yabancı dil öğretiminde kullanıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca yurt dışında yaşayan Yunan, İtalyan ve Türk göçmen çocukların kendi öz benliklerini unutmamaları, ana dilleri ve kültürleriyle olan bağlarının kopmaması ve aynı zamanda bulundukları ülkeye uyum sağlamalarına yönelik “E.DIA.M.ME”, “Vivi Italiano” ve “Uzaktaki Yakınlarımız Projesi” kapsamında internet sitelerinin kurulduğu fakat yurt dışındaki Türk çocukları için hayata geçirilen “Uzaktaki Yakınlarımız Projesinin” günümüzde işlevsellikten uzak olduğu söylenebilir.
Keywords
Abstract
The present study aims to reveal language teaching approaches conducted by immigrants in Germany and the studies carried out in this field. In line with this aim, it will be tried to portray the studies on mother tongue of the states that immigrated to Germany and their comparisons. In this context, teacher appointments, teaching materials, teaching programs and e-platforms created in this field by Turks, Greeks and Italians are examined. In this direction, the data in the research were obtained through document analysis, one of the qualitative research methods. As a result of the research, it was determined that there was no need for expertise in the field from the teachers appointed to teach this course abroad. Besides, according to the findings, it was determined that the curriculum and textbooks for native language teaching abroad prepared by the Ministry of National Education were developed. However, it was concluded that the books used for the “Turkish and Turkish Culture” course were not suitable for the language level of children living abroad and that some books were used in both native language teaching and foreign language teaching in Italy. In addition, internet sites were established within the scope of “E.DIA.M.ME”, “Vivi Italiano” and “Relatives from Afar”, to ensure that Greek, Italian and Turkish immigrant children living abroad would not forget their identity and break their ties with their native language and culture while adapting to the country they live in. It can be said that the “Distance Relatives Project”, which was implemented for Turkish children abroad, is far from functional today.
